การแต่งกายให้ถูกต้อง และสุภาพไปวัดเป็นเรื่องที่สำคัญ เพราะ วัด เป็นสถานที่สำคัญในการปลูกฝังพระธรรม คือ ทาน ศีล ภาวนา ให้แก่ประชาชนสำหรับไว้ต่อสู้ทำลายล้างกิเลส โดยมีพระภิกษุเป็นผู้แนะ ได้แก่ อบรมสั่งสอนชี้ทางถูก และผู้นำ ได้แก่ ประพฤติประพฤติชอบให้ดูเป็นตัวอย่าง

     วัด นอกจากเป็นแหล่งอบรมปลูกฝังพระธรรมแล้ว ยังเป็นจุดรวมให้ประชาชนเข้ามา วัด หรือสอบตัวเองว่าการให้ทาน รักษาศีล การเจริญภาวนาของตัวมีอยู่และถูกต้องหรือไม่ วัดกิริยามารยาท คุณสมบัติผู้ดี คุณธรรมต่างๆ ฯลฯ ของแต่ละคนว่าจะมีหรือไม่ จะมีมากหรือน้อยกว่ากันอย่างไร จะได้แก้ไขปรับปรุงให้มีและดียิ่งๆ ขึ้นไป

     วัด เมือ่เป็นสถานที่ปลูกฝังพระธรรม ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญที่สุดแห่งชีวิต จึงนับว่าเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เมื่ออยู่วัด ทุกคนต้องระมัดระวังจนให้ คิด พูด ทำ แต่ในสิ่งที่สมควรเสมอ คือ ช่วยกันรักษาความสงบ ความสะอาด ความเรียบร้อย ทั้งของตนเองและของวัดให้ดี ถ้าคนใดประพฤติปฏิบัติตนไม่เหมาะสมภายในบริเวณวัด ก็จะเป็นความเสื่อมอย่างยิ่งทั้งแก่ตนเอง ผู้อื่น และพระพุทธศาสนา

 

 

      ปกติการแต่งกายออกนอกบ้านของสุภาพชน ย่อมคำนึงถึงเหตุผล 3 ประการต่อไปนี้ เพื่อประโยชน์สุขของตนเอง และส่วนรวม คือ

ความสะอาด
ความสุภาพ
ความเหมาะสมกับสถานที่ที่จะไป

      1) เสื้อผ้าควรเป็นสีขาวทั้งชุด หรืออย่างน้อยก็เสื้อสีขาว ยกเว้นเครื่องแบบของข้าราชการ
      2) เนื้อผ้า ไม่ควรโปร่งบาง ประณีตมาก หรือหรูหราราคาแพงเกินไป
      3) การตัดเย็บควรให้หลวมพอสมควร ไม่รัดรูป เพื่อสะดวกในการกราบไหว้พระและนั่งสมาธิ(Meditation) ผู้หญิงไม่ควรนุ่งกระโปรงสั้น หรือชะเวิกชะวากผ่าหน้าผ่าหลัง ควรนำผ้าคลุมเข่าไปด้วย เพื่อใช้คลุมเข่าขณะนั่งพับเพียบหรือนั่งสมาธิ
      4) ทรงผม ผู้ชายควรตัดให้สั้น ถ้าไว้ยาวก็หวีให้เรียบร้อย ส่วนผู้หญิงอย่าแต่งผมประณีตเกินไป ผู้ผมเห็นจะได้ไม่เกิดความคิดฟุ้งซ่าน
      5) ไม่ควรใช้น้ำมันใส่ผม ถ้าจำเป็นต้องใช้ ควรเป็นชนิดที่มีกลิ่นอ่อนที่สุด จะได้ไม่รบกวนผู้อื่น
      6) น้ำหอม ควรเว้นเด็ดขาด
      7) การแต่งหน้า เขียนคิ้ว ทาปาก ทาเล็บ ฯลฯ จนเกินงาม ไม่ควรกระทำ
      8) เครื่องประดับราคาแพง เช่น แหวนเพชร นาฬิกาเรือนทอง หรือสร้อยทองคำเส้นโตๆ ฯลฯ ไม่ควรสวมใส่เด็ดขาด

 

 

      วัด - ไม่ใช่เวทีประกวดความงาม หรือสถานที่พลอดรัก
      วัด - ไม่ใช่สถานที่อวดความมั่งมี
      วัด - ไม่ใช่สนามกีฬา
      วัด - ไม่ใช่ตลาดขายสินค้า
      วัด - ไม่ใช่โรงมหรสพ
      วัด - เป็นสถานแสวงบุญ

       ดังนั้น กิเลสใดที่พอจะกำจัดได้เอง ควรกำจัดทิ้งไว้นอกประตูวัดเสียก่อน

 

 

      1) ทำให้ดูเป็นระเบียบเรียบร้อย
      2) ทำให้เกิดบรรยากาศแห่งการปฏิบัติธรรม
      3) ทำให้เกิดความเสมอภาพแก่ชนทุกชั้น
      4) ทำให้เกิดสติ มีความสำรวมระวังเพิ่มมากขึ้น
      5) ทำให้ใจผ่องแผ้ว พร้อมที่จะเข้าถึงธรรม

 

 

      วัดพระธรรมกาย เป็นบุญสถานของพุทธศาสนิกชนทุกท่าน เป็นสถานที่ต้องการความสงบ ความสะอาด ความเรียบร้อย และสำรวม ดังนั้นโปรดให้ความเคารพต่อสถานที่ด้วยการปฎิบัติตามกฎต่อไปนี้ อย่างเคร่งครัด

........................................................................................................................................................................

1. ห้ามสูบบุหรี่ ตลอดจนไม่นำสิ่งเสพติดให้โทษเข้ามา

2. ห้ามอ่านหรือนำหนังสือพิมพ์ หรือสิ่งตีพิมพ์ ที่นำมาซึ่งความร้อนใจ

3. ห้ามนำสินค้า หรือสิ่งของใดๆเข้ามาจำหน่าย

4. ห้ามเปิดวิทยุ หรือเครื่องกระจายเสียง และเทบบันทึกเสียงเพลง

5. ห้ามนำสัตว์มาปล่อยในบริเวณวัด

6. ห้ามโฆษณาชวนเชื่อหาเสียงใดๆทั้งสิ้น

7. ห้ามร้องรำทำเพลง หรือแสดงการละเล่นทุกชนิด

8. ห้ามทำนายทายทักโชคชะตา และคุยกันด้วยเรื่องการเมืองที่ทำให้ร้อนใจ

9. ห้ามเรี่ยไร และแจกใบฎีกาทุกชนิด

10.โปรดแต่งกายให้สุภาพเรียบร้อย

 

 

มารยาทการแต่งกายที่สุภาพเมื่อมาวัด
- ควรสวมเสื้อผ้าสีขาวทั้งชุดหรืออย่างน้อยก็เสื้อสีขาวเพื่อความเป็นระเบียบเรียบร้อย
- ไม่ควรสวมเสื้อผ้าโปร่งบาง หรือหรูหราราคาแพงเกินไป
- ไม่ควรสวมเสื้อผ้ารัดรูป
- ผู้หญิงไม่ควรนุ่งกระโปรงสั้นหรือผ่าหน้าผ่าหลัง ควรนำผ้าคลุมเข่าไปด้วย
   เพื่อใช้คลุมเข่าขณะนั่งพับเพียบหรือนั่งสมาธิ
- ควรเว้นการประพรมน้ำหอม
- ไม่ควรแต่งหน้า เขียนคิ้ว ทาปาก ทาเล็บ ฯลฯ จนเกินงาม
- ไม่ควรสวมเครื่องประดับราคาแพง เช่น แหวนเพชร นาฬิกาเรือนทอง
   หรือสร้อยทองคำเส้นโต ๆ ฯลฯ

ที่มา www.dmc.tv/pages