• ตำนานหริภุญชัย(กลอน) |
โพสต์โดย โน้ต cmprice , วันที่ 08 ต.ค. 58 เวลา 09:30:26 IP: Hide ip |
กด like เพื่อติดตามข่าวสารดีๆ จาก cmprice.com VVVVVV
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
© เนื้อหาข่าว/กระทู้
หละปูนเมืองนี้ มีความเป๋นมา
เมินนักเมินหนา สืบมานานเนา
หริภุญไชย จื้อในสมัยเก่า
เมงคบุตรเจ้า อยู่มาแต่ไท้
ปี๋พันสองร้อย ฤาษีสองต๋น
พระสุกกทนต์ เขาสมอคอนไซร้ (อยู่ใน จ.ลพบุรี)
กับวาสุเทพ ฤาษีเจียงใหม่
สองต๋นฮ่วมใจ๋ สร้างเมืองขึ้นมา
ระหว่างลำน้ำ แม่ปิงสายใหญ่
แม่กวงรินไหล หล่อเลี้ยงประชา (สร้างเมืองแล้วเสร็จในปี ๑๒๐๓)
แล้วจึ่งทูลเจิญ องค์พระธิดา
กรุงละโว้หนา มาปกครองเมือง(กรุงละโว้ คือ เมืองลพบุรี)
อันมีพระนาม จ๋ามเตวี
เป๋นกษัตรีย์ องค์แรกลือเลื่อง
ทำนุบำรุง ผดุงบ้านเมือง
เจริญรุ่งเรือง เมืองใดบ่าเต้า(ไม่เท่า)
จาวพุทธตังหลาย น้อมก๋ายน้อมใจ๋
ปู๋จากราบไหว้ ตึงหนุ่มตึงเฒ่า
หละปูนรุ่งเรือง เป๋นเมืองแก่เก่า
อยู่มานานเนา ได้ร้อยกว่าปี๋
ต๋กเป๋นทาสเขา เจ้ามิลักขะ
กษัตริย์จาวลัวะ เข้าครองพื้นที่
แล้วกลับฟูเฟื่อง บ้านเมืองสุขศรี
อาทิตยราชนี้ สร้างสรรค์บ้านเมือง
(พระเจ้าอาทิตยราช เป็น กษัตริย์องค์ที่ยี่สิบเก้าของเมืองลำพูน)
วัดวาอาราม งดงามเหลือแสน
อย่างกับเมืองแมน ลอยมานั้นเล้า
ไพร่ฟ้าหน้าจุ้ม ตึงหนุ่มตึงเฒ๋า
หละปูนเมืองเฮา เอาฬารหนักหนา
เมื่อพระนางเจ้า จ๋ามเตวี
สิ้นชีพชีวี มีเจ้าเมืองมา
สืบต่อหลายสาย ได้สร้างวัดวา
วัดสำคัญหนา คือวัดหลวงเฮา (วัดหลวง คือ วัดพระธาตุหริภุญชัยวรมหาวิหาร)
กษัตริย์หละปูน องค์ตี้ซาวเก้า
หละปูนของเฮา กลับมารุ่งเรือง
มีกษัตริย์หลายองค์ ทรงครองบ้านเมือง
สืบอย่างต่อเนื่อง หลายร้อยกว่าปี๋
หริภุญไชย อยู่อย่างสุขสันต์
ถึงปี๋หนึ่งพัน- แปดร้อยซาวสี่
ป้อขุนเม็งราย ขยายถิ่นตี้
ยกทัพมาตี๋ เอาเป๋นเมืองขึ้น
(พ่อขุนเม็งราย – กษัตริย์เมืองเชียงรายและเชียงใหม่)
หละปูนพ่ายแพ้ แก่ขุนเม็งราย
จาวเมืองญิงจาย ใจ๋ก๋ายขมขื่น
แต่ยังหวังว่า จะได้พลิกฟื้น
บ้านเมืองร่มรื่น เหมือนตี้ผ่านมา
หลังจากนั้นไซร้ พม่ากับไทย
ต่างก็ชิงชัย สู้ฮบกั๋นหนา
อาณาจักรไทย หรือแคว้นล้านนา
กระเทือนหนักหนา หลายครั้งหลายหน
จ๋นในครั้งหนึ่ง พม่าชนะไทย
เห่อเหิมได้ใจ๋ กวาดต้อนฝูงชน
หริภุญไชย จึงร้างผู้คน
หลายสิบปี๋ป๊น กลับเป๋นเมืองทอง
เจ้าก๋าวิละ เจ้าเมืองเจียงใหม่
อพยพพลไพร่ จาวไทยจาวยอง
มาอยู่หละปูน ไพบูลย์รังรอง
จ๋นสมัยของ เจ้าจักรคำฯกษัตริย์
เจ้าเมืองเหนือหัว ต๋นตั๋วสุดท้าย
หละปูนจึงก๋าย มาเป๋นจั๋งหวัด
จนบ่าเดี่ยวนี้ ต่างฮู้แน่ชัด
หละปูนยืนหยัด ได้พันกว่าปี
เฮานี้ภูมิใจ๋ ตี้ได้เกิดมา
อยู่ใต้ผืนฟ้า หละปูนเมืองนี้
แม้เมืองบ่าใหญ่ บ่าไร้ของดี
อวดอ้วยอวดปี้ ตี้เปิ้นได้มา
ผ้าตอ ผ้าไหม ลำไยรสหวาน
โบราณสถาน พระรอดสูงค่า
หอมเตียม ประเพณี สตรีงามต๋า
พระธาตุเสียดฟ้า กู้เมืองหละปูน
ผู้ประพันธ์โดย นางสาวเกษร แซ่เหลี่ยว โรงเรียนป่าตาลบ้านธิพิทยา อ.บ้านธิ จ.ลำพูน
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
|
|
แจ้งลบกระทู้นี้
อ่าน 1548 |
|
แสดงความคิดเห็น |
โดย โน้ต cmprice
IP: Hide ip
, วันที่ 08 ต.ค. 58
เวลา 09:30:26
|