เปิดภาคนิพนธ์ป.โท มหาบัณฑิตมธ.ชูวิทย์ กมลวิศิษฏ์ ชำแหละวงการเพศพาณิชย์ ธุรกิจนอกระบบ สะพัดแสนล้าน ตะลึง เด็กอ่าง รายได้เฉลี่ย 72,000 บาทต่อคน เจาะใจเส้นทางของน้องหนูย่านรัชดาฯ

จากงาน ภาคนิพนธ์  ปริญญาโท มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เรื่อง ธุรกิจนอกระบบ : ศึกษากรณีการค้าบริการทางเพศในสังคมไทย ของ นายชูวิทย์ กมลวิศิษฏ์  ที่เพิ่งเข้ารับพระราชทานปริญญาโท รัฐศาสตร์ สาขาการเมืองการปกครอง จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เมื่อวันที่ 14 สิงหาคม 2551ที่ผ่านมาได้ระบุถึงผลการสำรวจสถานบริการและผู้ให้บริการทางเพศทั่วประเทศ ปี พ.ศ.2550 ของกรมควบคุมโรคติดต่อ กระทรวงสาธารณสุข ว่ามีสถานบริการทั้งหมด 13,954 แห่ง โดยแบ่งออกเป็น 25 ประเภทธุรกิจหลักๆ มีผู้ชายให้บริการทางเพศ 5,922 คน ผู้หญิงให้บริการทางเพศ 54,719 คน รวมทั้งหมด 60,641 คน
    
แบ่งเป็นประเภทสถานบริการและผู้ให้บริการ อาทิ สำนักหรือซ่อง 523 แห่ง เป็นชาย 70 คน หญิง 2,768 คน บาร์เบียร์ 1,487 แห่ง เป็นชาย 506 คน หญิง 9,713 คน คาราโอเกะ 5,488 แห่ง เป็นชาย 750 คน หญิง 14,933 คน นวดแผนโบราณ 1,091 แห่ง เป็นชาย 81 คน หญิง 6,254 คน คาเฟ่ 251 แห่ง เป็นชาย 113 คน หญิง 1,064 คน ร้านอาหาร 2,193 แห่ง เป็นชาย 224 คน หญิง 3,451 คน เป็นต้น
    
ในภาคนิพนธ์ ของนายชูวิทย์ ยังระบุอีกว่า ยอดรวมของประมาณการสำหรับผู้ให้บริการทางเพศที่มีการสำรวจมาได้ เมื่อนำพิจารณาจากแหล่งอื่นๆที่มีการประมาณการกันไว้จัดว่าเป็นตัวเลขที่ต่ำมากๆ ในขณะเดียวกันข้อมูลงานวิจัยในอดีตของแหล่งต่างๆ ได้มีการประมาณการตัวเลขไว้เช่น ปี พ.ศ.2539 จำนวนโสเภณีของศูนย์พิทักษ์สิทธิเด็กมีประมาณ 8 แสนคน
    
ซึ่งหากคาดการณ์ในปัจจุบันโดยเอาตัวเลขที่ปรับแล้วของกระทรวงสาธารณสุข 85,000 คน บวกกับจำนวนหญิงบริการต่างชาติ 36,000 คน โสเภณีเด็กอีกประมาณ 60,000 คน กับกลุ่มที่ทำงานอิสระบางเวลา (Part time) และนักศึกษาขายบริการทางเพศอีก 48,000 คน เมื่อรวมกันแล้วจะมีประมาณกว่า 229,000 คน
    
ทั้งนี้ เมื่อดูที่การประมาณการรายได้จากธุรกิจการบริการทางเพศในสังคมไทย นายชูวิทย์ ได้แบ่งการประมาณการรายได้ออกเป็น 2 ส่วน คือ 1.การประมาณการรายได้จากกลุ่มผู้หญิงที่ให้บริการทางเพศ 2.การประมาณการรายได้จากกลุ่มผู้ชายที่ให้บริการทางเพศ
    
ในส่วนของการประมาณการรายได้จากกลุ่มผู้หญิงที่ให้บริการทางเพศ พบว่าสถานบริการที่มีจำนวนหญิงให้บริการทางเพศมากที่สุดเป็นอันดับหนึ่งคือ บาร์เบียร์ ที่มีจำนวนประมาณ 50,289 คน คาราโอเกะ 37,032 คน นวดแผนโบราณ 32,380 คน อาบอบนวด 27,549 คน และบาร์อะโกโก้ 21,626 คน
    
ผลตอบแทนที่สูงจากการประกอบอาชีพ จากการประมาณการ รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของหญิงให้บริการทางเพศ 1 คน จะได้ผลตอบแทนต่ำสุด 31,250 บาท (ในกรณีสำหรับบังกะโล เกสท์เฮาส์ ดิสโกเธค ค็อกเทลเลาจน์ และร้านตัดผมชาย) จนถึงผลตอบแทนสูงสุด 125,000 บาท (ในกรณีสำหรับสำนักหรือซ่อง)
    
ถ้าเปรียบเทียบแล้วรายได้ต่ำสุดที่หญิงบริการได้รับมากกว่าคนทำงานที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีและโท จึงเป้นเหตุจูงใจให้คนมาทำอาชีพนี้กันมาก
    
ภาคนิพนธ์ ของนายชูวิทย์ ยังระบุอีกว่า รายได้ที่เกิดจากธุรกิจให้บริการทางเพศในปี พ.ศ. 2550 มียอดรวมรายได้ประมาณทั่วประเทศปีละกว่า 163,839 ล้านบาท ซึ่งธุรกิจที่ทำรายได้เป็นอันดับหนึ่งคือสถานบริการประเภทนวดแผนโบราณ ที่มีมูลค่าสูงถึง 36,427 ล้านบาท หรือ 22 เปอร์เซ็นต์

อันดับสองคือ สถานบริการประเภทบาร์เบียร์ มีมูลค่าประมาณ 26,402 ล้านบาท อาบอบนวด 23,803 ล้านบาท คาราโอเกะ 19,442 ล้านบาท และสำนักหรือซ่อง 17,650 ล้านบาท
    
ในขณะที่สถานบริการประเภทร้านตัดผมชายและบาร์รำวง มีรายได้ที่เกิดจากธุรกิจการค้าบริการทางเพศทั้งหมดน้อยที่สุด โดยร้านตัดผมทำรายได้เพียง 14 ล้านบาท ส่วนบาร์รำวงไม่ทำรายได้เลย
     
ด้านการประมาณการรายได้จากกลุ่มผู้ชายที่ให้บริการทางเพศ พบว่าไม่เหมือนกับการค้าบริการทางเพศหญิง เพราะกลุ่มผู้ชายที่ให้บริการทางเพศจะกระจุกตัวในสถานบริการบางประเภทเท่านั้น โดยสถานที่นิยมที่สุดคือ บาร์เกย์ ซึ่งมีจำนวนผู้ชายให้บริการทางเพศประมาณ 7,738 คน
    
อันดับที่ 2 คือ บาร์อะโกโก้ ประมาณ 4,034 คน ถัดมาเป็นคาราโอเกะ 2,820 คน บาร์เบียร์ 1,903 คน และเตร็ดเตร่ 981 คน
    
สำหรับผลตอบแทนที่ได้ของผู้ชายที่ให้บริการทางเพศ 1 คน จะมีรายได้เฉลี่ยต่อเดือนแตกต่างกันไป แล้วแต่ว่าเป็นพนักงานอยู่ในสถานบริการประเภทใด ซึ่งผลตอบแทนอยู่ระหว่างต่ำสุด 15,625 บาท ในกรณีสำหรับผู้ชายที่ขายบริการในดิสโกเธค
     
ผลตอบแทนสูงสุดประมาณ 102,500 บาท ในกรณีสำหรับสถานบริการนวดแผนโบราณ โดยรายได้ประมาณการรวมกันทั้งหมดทั่วประเทศมีมูลค่าประมาณ 10,211 ล้านบาท
    
สรุปมูลค่ารายได้รวมของธุรกิจเพศพาณิชย์ซึ่งเป็นการประมาณการขั้นต่ำ อย่างน้อยมีรายได้ประมาณ 174,050 ล้านบาท หากเทียบกับ GDP โดยรวมของประเทศในปีเดียวกัน (ปี 2550 GDP เท่ากับ 8,485,200 ล้านบาท) รายได้จากการค้าประเวณีคิดเป็นสัดส่วน 2.05 เปอร์เซนต์
     
ภาคนิพนธ์ฉบับนี้ ยังมีการศึกษาสถานที่ให้บริการทางเพศในย่านถนนรัชดาภิเษก โดยเน้นที่สถานให้บริการทางเพศประเภทอาบ อบ นวด ที่มีจำนวนห้องเกินกว่า 100 ห้องขึ้นไป มีพนักงานทำงานหมุนเวียนกันกว่า 5 หมื่นคน แบ่งออกเป็น 4 กลุ่ม ดังนี้ 1.ระดับพนักงาน (เสิร์ฟ กัปตัน แม่บ้าน แคชเชียร์ เชียร์แขก ต้อนรับ รับรถ อื่นๆ)2.ระดับพนักงานที่ให้บริการทางเพศ (นวด นั่งดื่ม เต้นรำ โคโยตี้) 18,000 คน
    
3.ระดับผู้เกี่ยวข้องแฝง (นายหน้าชักชวน ผู้ขายหวยใต้ดิน เจ้าของบ่อนการพนัน ปล่อยเงินกู้ ขายสินค้าให้พนักงาน และช่างเสริมสวย) 4.ระดับผู้ประกิบการ เจ้าของธุรกิจ ผู้ลงทุนและหุ้นส่วน ทั้ง 2 ประเภทนี้รวมกันประมาณ 2 พันคน
    
จากการสำรวจ พบว่า ถนนรัชดาภิเษก มีสถานบริการทางเพศประมาณ 217 แห่ง และมีผู้ให้บริการทางเพศประมาณ 17,400 คน ซึ่งเมื่อเปรียบเทียบกับผู้ให้บริการทางเพศทั้งประเทศ ถือว่าย่านถนนรัชดาภิเษกมีปริมาณเกือบ 10 เปอร์เซนต์
    
ประเภทของสถานบริการที่มีมากที่สุดคือ ผับ/เธค 65 แห่ง รองลงมาคือ นวดแผนโบราณ 50 แห่ง และคาราโอเกะ 40 แห่ง สำหรับรายได้เฉลี่ยต่อคนหากเป็นนวดแผนโบราณจะอยู่ที่ประมาณ 93,750 บาท หากเป็นอาบอบนวดและค็อกเทลเลาจน์ ทำรายได้เฉลี่ยต่อคน 72,000 บาท และ 62,500 บาท
    
โดยหากผู้หญิงให้บริการทางเพศในอาบอบนวด ต้องการจะทำรายได้ต่อเดือนให้ได้ 72,000 บาท เฉลี่ยแล้วต้องให้บริการทางเพศ 3 ครั้งต่อวัน โดยจะได้ค่าบริการครั้งละประมาณ 1,600 บาท
    
กรณีของ นส.ซิน อายุ 20 ปี ได้เล่าให้ฟังว่า เป็นคนอีสานเหนือ มีพี่น้องรวม 4 คน เป็นหญิง 3 คน ชาย 1 คน ตนเป็นพี่สาวคนโต มีอาชีพทำนามาตลอด ที่บ้านมีหนี้สินมากมาย แม่ไม่ได้ทำงานเนื่องจากเจ็บป่วย พ่อทำงานเลี้ยงครอบครัวเป็นหลัก
    
แต่เนื่องจากมีรายได้ไม่มากนัก ประกอบกับแม่เจ็บป่วยและมีหนี้สิน ทำให้มีรายได้พอกินไปวันๆ ไม่สามารถส่งเสียลูกๆให้เรียนหนังสือได้ ตนในฐานะพี่สาวคนโต จึงตัดสินใจเสียสละเพื่อครอบครัว โดยการเข้ามาขายบริการทางเพศ เริ่มแรกไปทำงานที่ภาคใต้ และปัจจุบันได้ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ
    
กรณี นส.หลิน และ นส.นิด ได้เล่าให้ฟังว่า ตนเองได้เข้ามาอยู่ในกรุงเทพเพื่อศึกษาต่อในระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเอกชนแห่งหนึ่ง ก่อนที่จะเข้ามาขายบริการทางเพศนั้น มาจากการที่เข้าไปเล่น Chat ทางอินเตอร์เนตเพื่อหาเพื่อน แรกๆก็ลองทำดูไม่บ่อยนัก แต่ทำไปทำมาเริ่มทำต่อเนื่อง เพราะรายได้ค่อนข้างดี จนปัจจุบันมีอาชีพขายบริการทางเพศในอาบอบนวด
    
กรณี นส.บี อายุ 21 ปี เป็นคนทางภาคเหนือ ได้เล่าให้ฟังว่า เมื่อครั้งที่รัฐบาลมีนโยบายโครงการกู้ยืมเงินหมู่บ้านละล้านนั้น ทำให้ชาวบ้านส่วนใหญ่รวมทั้งบ้านของตนทำการกู้ยืมเงิน แต่เมื่อกู้ยืมเงินมาแล้วแทนที่จะนำไปลงทุนประกอบอาชีพ กลับนำไปซื้อรถจักรยานยนต์ โทรศัพท์มือถือ โทรทัศน์ ตู้เย็น และสิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆอีกมากมาย จึงต้องทำการกู้นอกระบบ โดยมีอัตราดอกเบี้ยร้อยละ 25 ซึ่งถือว่าสูงมาก ถึงเวลาครบกำหนดก็ไม่มีเงินชำระหนี้อีก ตนเองรวมทั้งเพื่อนบ้านที่ประสบปัญหาเดียวกันจึงตัดสินใจเข้ามาทำงานในตัวเมือง เพื่อหารายได้ไปชำระหนี้ ประกอบกับการศึกษาต่ำ ไม่มีความรู้ที่จะไปประกอบอาชีพที่ทำรายได้สูงๆ จึงได้ตัดสินใจเข้ามาขายบริการทางเพศ

 

ขอบคุณเนื้อหาข่าวจาก