| • นรก |
|
โพสต์โดย สายลมที่พัดผ่าน , วันที่ 08 เม.ย. 54 เวลา 20:07:21 IP: Hide ip |
กด like เพื่อติดตามข่าวสารดีๆ
จาก cmprice.com
VVVVVV
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
© เนื้อหาข่าว/กระทู้
นรก
เช้าวันนี้นายวันชัย ตื่นขึ้นมาเหมือนทุกวันและเป็นวันที่วันชัยจะต้องเจอกับเรื่องหน้าบวดหัวเหมือนทุกๆวันและในขณะนั้นเขาก็หันไปเห็นนาฬิกาที่อยู่บนโต๊ะหัวเตียงเข้าพอดี ขณะนี้นาฬิกาบอกเวลา 09.00 น . นายวันชัยมองด้วยความตกใจแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำแล้วรีบกุลีกุจอหอบข้าวของของไปขึ้นรถสองแถวที่หน้าหมู่บ้านเพื่อจะไปทำงานให้ทานเวลาและวันนี้โชคก็ไม่ช่วยวันชัยเอาเสียเลยเพราะวันนี้เขาไปทำงานไม่ทันและสาเหตุนี้จึงทำให้เขาถูกไล่ออกจากงานเขาเดินคอตกออกจากที่ทำงานเขาเดินตรงไปเลื่อยๆโดยไม่มีจุกมุ่งหมายที่จะไปแต่แล้วเขาก็ไปหยุดอยู่ที่สะพานแห่งหนึ่งเป็นสะบานไม้เก่าๆจะพังแหล่ไม่พังแหล่แต่เมื่อเขามองไปยังเบื่องล่างเขาได้เห็นสายน้ำอันเชี่ยวกราดเขาได้ตัดสินในอะไรลงไปบางอย่าง เขาคิดในใจว่าถ้าเขาตายไปเขาก็จะหมดสิ้นความทุกข์ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องของความรักหรื่อจะเป็นเรื่องของการทำงานเขาจึงตัดสินใจกระโดดลงน้ำนั้นไปแล้วก็เป็นไปตามที่เขาคาดเขาตายในทันที่และในระหว่างที่เขากำลังจมลงไปสู่ใต้บาดาลเขาได้เห็นยมทูตสองตนมารับเขาทามยมทูตสองตลนั้นว่าพวกท่านเป็นใครกันเหตุใดพวกท่านจึงมาอยู่ที่ใต้น้ำนี้ยมทูตสองตลนั้นจึงตอบนายวันชัยกับไปว่าที่เจ้าเห็นพวกข้าของคลเพราะว่าเจ้าตายแล้ว แล้วตอนนี้ข้าสองคนก็จะต้องนำเจ้าไปสู่พื้นพิพากสาว่าเจ้าควรจะไปอยู่ ณ ที่ไดในนรก หลังจากนั้นยมทูตสองตนจึงนำนายวันชัยไป ณ สถานที่ที่หนึ่ง ซึ่งฉันชื่อเลยว่าคนดีๆไปอยากจะไปกันหรอก และแล้วนายวันชัยก็ถูกนำมา ณ ที่หมายของยมทูตทั้งสอง นายวันชัยถูกนำมาที่ห้องแห่งหนึ่งซึ่งไม่มีแม้แต่แสงสว่างที่จะเร็ดรอดเข้ามาได้แม้แต่น้อย และชั่วอึดใจนั้นเขาก็มองเห็นอะไรบางอย่างปรากฎขึ้นมาข้างหน้าและสิ่งที่เขาเห็นนั้นคือมีคนหนึ่งคนที่มีเขาอยู่บนหัวและคนยืนขนาบข้างสองข้างและรอบห้องก็มีคนหลายคนนั้งอยู่มีทั้งหญิงและชายนายวันชัยเกิดความสงสัยเป็นอย่างมากเขาจึงถามออกไปว่าพวกท่านคือใครกันและเหตุใดจึงพาผมมาที่นี้นายยมทูตจึงพูดขึ้นมาว่าข้าคือผู้พิภากสาของเจ้าไงและตอนนี้เจ้าก็ตายไปแล้วแต่เจ้าทำไม่ถูกที่เจ้าคิดที่จะแก้ปันหาด้วยการฆ่าตัวตายเพราะมันจะทำให้เจ้าทรมารมากที่สุดนายวันชัยที่ตอนนี้นั่งเงียบอยู่เบี่ยงหน้านายยมทูตที่กำลังนั่งอธิบายให้นายวันชัยฟังอยู่นั้นเสียงของนายวันชัยสะอื้นออกมาเบาๆเขาเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่าถ้าผมไม่ทำอย่างนี้แล้วผมก็ไม่รู้ว่าผมจะต้องทำอย่างไรแล้วเหมือนกันนายยมทูตจึงตอบนายวันชัยกลับไปว่าเจ้านี้ชั่งไม่รู้อะไรเอาบ้างเลยเจ้าลองคิดตามข้าดูนะว่าถ้าเกิดเจ้าตายไปนอกจากตัวเจ้าจะไม่มีความสุขแล้วและเจ้าก็ยังทำให้คนอื่นเขาเป็นทุกข์ไปกับเจ้าด้วยไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ของเจ้ารวมทั้งคนที่รักเจ้าด้วยเอาระข้าจะถามเจ้าว่าเจ้าอยากกลับหรือไม่นายวันชัยตอบ อย่างไม่รีรอข้าตองการที่จะกลับไปพอสิ้นเสียงของนายวันชัยเสียงนาฬิกาบนหัวเตียงก็ดังขึ้นนายวันชัยสะดุ้งตื่นเขามองไปรอบห้องแต่ไม่เห็นอะไรนอกจากตัวหนังสือที่วางอยู่ตรงหน้าเขา ( เจ้าจงอยู่ต่อไปอย่างมีค่า)เขามองกระดาษที่วางอยู่ตรงหน้าแล้วยิ้มออกมาข้าขอสัญญาว่าข้าจะใช้ชีวิตอย่างมีค่า
(เหมือนสายลมที่พัดผ่าน)
ก็ลองแต่งตัวนะ
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
|
|
แจ้งลบกระทู้นี้
อ่าน 3133 |
|
| แสดงความคิดเห็น |
โดย สายลมที่พัดผ่าน
IP: Hide ip
, วันที่ 08 เม.ย. 54
เวลา 20:07:21
|
