ลิงก์ผู้สนับสนุน
© เนื้อหาข่าว/กระทู้
จ.ลำพูน กำหนดจัดงาน ประเพณี 11 มิถุนา ตีกลองบูชา ไหว้สาครูบาศรีวิชัย ประจำปี 2556
องค์การบริหารส่วน จ.ลำพูน กำหนดจัดงาน ประเพณี 11 มิถุนา ตีกลองบูชา ไหว้สาครูบาศรีวิชัย ระหว่างวันที่ 10 – 11 มิถุนายน 2556 ที่ วัดดอยติ ต.ป่าสัก อ.เมืองลำพูน จ.ลำพูน
พระราชปัญญาโมลี เจ้าคณะ จังหวัดลำพูน , นายจิรศักดิ์ มุทิตานนท์ รองผู้ว่าราชการจังหวัดลำพูน และ ดร.นิรันดร์ ด่านไพบูลย์ นายกองค์การบริหารส่วน จ.ลำพูน ร่วม ประชุม กับ คณะ จัดการแข่งขัน และตัวแทน ทีม ผู้เข้าแข่งขัน กลอง หลวง เกี่ยวกับ รายละอียดการแข่งขัน ตีกลองหลวง บูชาไหว้สา ครูบาศรีวิชัย รองผู้ว่าราชการจังหวัดลำพูน กล่าวว่า งานประเพณีดังกล่าว จัดขึ้น เนื่องมาจาก วันที่ 11 มิถุนายน เป็นวันครบรอบวันเกิดปีที่ 135 ของครูบาศรีวิชัย เพื่อให้ประชาชนได้แสดงความกตัญญูต่อครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนาไทย ผู้สร้างคุณประโยชน์ให้แก่แผ่นดินล้านนา โดยจะจัด ใน วันที่ 10 – 11 มิถุนายน 2556 ซึ่งปีนี้ จัดเป็นปีแรก นายกองค์การบริหารส่วน จ.ลำพูน กล่าวว่า ในวันที่ 10 มิถุนายน 2556 มีมหรสพสมโภช อาทิ มีการบรรเลงซอพื้นบ้าน , มวย เป็นต้น , แข่งขันกลองต่างๆรอบคัดเลือก ส่วน วันที่ 11 มิถุนายน 2556 เวลา 09.00 น.เป็นต้นไป สาธุชนเข้าร่วมทำบุญตลอดทั้งวัน และการแข่งขันกลองต่างๆรอบรองชนะเลิศ, เวลา 17.00 น. ขบวนแห่ครัวทาน เครื่องสักการะไหว้ครูบาศรีวิชัย เคลื่อนที่จากสามแยกดอยติ ถึง วัดดอยติ สถานที่ตั้งอนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย, เวลา 18.30 น. พิธีสงฆ์ ถวายครัวทาน เครื่องสักการะอนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย และ เวลา 19.00 น. พิธีเปิดงาน, สรงน้ำครูบาศรีวิชัย, การแสดงชุด ไหว้สาบารมีครูบาเจ้าศรีวิชัยนักบุญแห่งล้านนา, พิธีตีกลองบูชาครูบาเจ้าศรีชัย โดยกลองหลวง จำนวน 200 ใบ และแข่งขันกลองบูชา กลองสะบัดชัย กลองหลวงรอบชิงชนะเลิศ จึงขอเชิญชวน ผู้มีจิตศรัทธา ร่วมงาน ประเพณี 11 มิถุนา ตีกลองบูชา ไหว้สาครูบาศรีวิชัย โดยทั่วกัน .
11 มิถุนายน รำลึก “135 ปี ครูบาเจ้าศรีวิชัย”
นักบุญแห่งล้านนา ที่วัดจามเทวีลำพูน
11 มิถุนายน ของทุกปี ศรัทธาชาวล้านนารวมถึงคนลำพูนถือเป็นวันครบรอบวันเกิดครูบาเจ้าศรีวิชัย มหาสมณะเจ้า หรือที่คนล้านนาเรียกท่านว่า “ตนบุญ”
ย้อนกลับไปเมื่อปี พ.ศ.2421 ณ วันอังคารขึ้น 11 ค่ำปีขาล ตรงกับวันที่ 11 มิถุนายน 2421 เวลาพลบค่ำพระอาทิตย์คล้อยลงต่ำ ทันใดนั้นท้องฟ้าที่ใสสว่างกลับวิปริตมืดคลื้ม พายุพัดกระหน่ำพาเอาสายฝนเทลงมา เสียงฟ้าร้องคำราม อสุนีฟาดเปรี้ยงลงมาจนเกิดแผ่นดินไหว ทารกน้อยผู้หนึ่งได้ถือกำเนิดมาในกระท่อมเล็ก ๆ ในชนบทกันดารของหมู่บ้านปาง อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน ทารกผู้นี้ได้รับการตั้งชื่อว่า “อินตาเฟือน” หรือ “อ้ายฟ้าร้อง” ตามนิมิตแห่งการเกิด
เมื่อเยาว์วัยท่านเป็นเด็กเลี้ยงง่ายและอยู่ในโอวาทคำสั่นสอนของบิดามารดาช่วยประกอบสัมมาอาชีวะ ปกติท่านชอบเลี้ยงวัวเลี้ยงควายและรักความสงบตามธรรมชาติป่าเขา เป็นบรรยากาศที่ช่างเหมาะสมกับอุปนิสัยที่จะปลูกฝังโพธิญาณของพระโพธิสัตว์เจ้าโดยแท้ครั้นเมื่อท่านอายุได้ 18 ปี เกิดความคิดวิตกขึ้นในใจว่า ชาตินี้เกิดมามีฐานะลำบากยากจน ต้องทรมาณร่างกายด้วยการทำมาหากินเพื่อเลี้ยงชีพทั้งบิดามารดาและตนเอง ทั้งนี้เพราะบุพกรรมแต่ในอดีตที่มิได้ให้ทานรักษาศีลภาวนา การได้บวชบำเพ็ญภาวนาในพระพุทธศาสนาน่าจะเป็นผลบุญต่อไปในภายภาคหน้า ทั้งยังถือเป็นการตอบแทนพระคุณบิดามารดา ดังนั้นท่านจึงได้ขอลาบิดามารดาไปอยู่วัดบ้านปาง ศึกษาเล่าเรียนและบวชเป็นสามเณรกับพระอาจารย์ขัติยะ หรือ ครูบาแข้งแขะ เพราะท่านเดินขากระแผลก เมื่ออายุได้ 21 ปีจึงได้อุปสมบทที่วัดบ้านโฮ่งหลวง จังหวัดลำพูน โดยมีครูบาสม สมฺโณ เป็นพระอุปัชฌาย์ ท่านได้รับฉายาว่า “สิริวิชโย ภิกขุ” แต่ชาวบ้านจะเรียกท่านว่า “พระศรีวิชัย”
พระศรีวิชัยได้ศึกษาไสยศาสตร์เวทมนต์คาถาจากครูแข้งแขะ โดยได้ยึดมั่นว่าเป็นของดีของวิเศษที่จะนำความสุขความเจริญมาให้ ท่านยังได้สักหมึกดำที่ขาทั้งสองข้างตามความเชื่อของลูกผู้ชายชาวล้านนาว่าจะช่วยให้อยู่ยงคงกระพัน ต่อมาครูบาสม สมฺโณ ได้แนะนำให้พระศรีวิชัยไปนมัสการครูบาอุปละที่วัดดอยแต อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูน ครูบาอุปละได้เมตตาถ่ายทอดครองวัตรปฏิบัติวิชชาอาคมให้พระศรีวิชัยสมควรแก่ภูมิธรรมเป็นเวลา 1 พรรษา จากนั้นจึงได้กราบลาครูอุปละไปศึกษาต่อกับครูบาวัดดอยคำและกลับมาศึกษาต่อกับครูบาสม สมฺโณ ที่วัดบ้านโฮ่งหลวง การได้ศึกษากับพระอาจารย์ผู้เปี่ยมด้วยภูมิรู้และวัตรปฏิบัติ ทำให้ท่านเกิดความเข้าใจในพุทธศาสนาที่ถูกต้อง มีความมุ่งมั่นปฏิบัติในด้านกัมมัฏฐาน โดยละเลิกความสนใจทางด้านไสยศาสตร์ ด้วยเล็งเห็นว่ามิใช่หนทางแห่งความหลุดพ้น
พระศรีวิชัยกลับมาจำพรรษาที่วัดบ้านปางอีกครั้งและปลีกตัวเองไปอยู่ในเขตอรัญญาวาส บำเพ็ญสมาธิภาวนาด้วยความสงบ ฉันอาหารมื้อเดียว ละเว้นจากการฉันเนื้อสัตว์และเว้นจากของเสพติดเช่น หมาก พลู บุหรี่ เมี่ยง บางครั้งท่านไม่ฉันข้าวนานถึง 5 เดือน ฉันแต่ผักผลไม้ ทำให้ชาวบ้านตลอดจนชาวเขาหลายเผ่าที่อยู่ในแถบนั้นพากันเคารพเลื่อมใสศรัทธาในตัวท่าน
พระศรีวิชัย ได้ชื่อว่าเป็นพระนักพัฒนาโดยแท้ ท่านเป็นผู้นำพัฒนาวัดบ้านปางเป็นแห่งแรก ก่อสร้างปฏิสังขรณ์กุฏิ วิหาร โบสถ์ และให้ชื่ออารามใหม่นี้ว่า “วัดจอมศะหรีทรายมูลบุญเรือง” แต่ชาวบ้านส่วนใหญ่ยังคงเรียกว่า “วัดบ้านปาง” นอกจากนั้นท่านยังได้ปลูกสร้างปฏิสังขรณ์วัดวาอารามและถาวรวัตถุทางศาสนาอีกหลายสิบวัดในพื้นที่ภาคเหนือ เช่น วัดพระธาตุหริภุญชัยลำพูน, วัดเชียงยืน, วัดพระพุทธบาทตากผ้า, วัดจามเทวี, วัดพระสิงห์, วัดสวนดอก, วัดศรีโสดา,วัดพระแก้วดอนเต้าลำปาง เป็นต้น
ผลงานด้านการพัฒนาของท่านเป็นที่รู้จักและยังคงกล่าวขวัญถึงยุคปัจจุบันก็คือ ถนนขึ้นวัดพระธาตุดอยสุเทพ ที่สมัยนั้นถือได้ว่าเป็นการร่วมแรงร่วมใจของผู้คนจากทั่วภาคเหนือที่พร้อมใจกันมาสร้างถนนก็ว่าได้ ในสมัยก่อนการจะเดินทางขึ้นไปนมัสการพระธาตุดอยสุเทพต้องเดินเท้าขึ้นไปด้วยความลำบาก ใช้เวลาไม่ต่ำ 4 – 5 ชั่วโมง และการที่จะสร้างถนนขึ้นไปเป็นเรื่องที่ยากเกินจะเป็นไปได้ เพราะต้องใช้ทั้งแรงงานมากมาย เวลาและเงินตรามหาศาล ทั้งสมัยนั้นยังไม่มีเครื่องจักรที่ทันสมัย รัฐบาลในสมัยนั้นซึ่งมีพลเรือตรีหลวงธำรงนาวาสวัสดิ์ เป็นนายกรัฐมนตรี ได้ทราบเรื่องจากหลวงศรีประกาศ (ฉันท์ วิชยาภัย) จึงได้ส่งนายช่างขึ้นมาทำการสำรวจเส้นทาง ระยะทางทั้งหมด 11.530 กิโลเมตร โดยเริ่มก่อสร้างเมื่อวันที่ วันที่ 9 พฤศจิกายน 2477 แล้วเสร็จในวันที่ 30 เมษายน 2478
ความมีชื่อเสียง ความสำเร็จผลในด้านการเป็นพระนักพัฒนา ดูเหมือนว่าการบำเพ็ญบารมีธรรมในชีวิตของครูบาศรีวิชัยจะก้าวไปพร้อมกันกับอุปสรรค์แสนเข็ญ ด้วยคณะสงฆ์ผู้ใหญ่ในล้านนาไม่พอใจในตัวท่าน จนถึงขนาดมีการกล่าวหาเอาผิดท่านถึง 3 ครั้ง โดยกล่าวหาว่าท่านทำตัวเป็น “ผีบุญ” อวดอิทธิฤทธิ์ ซ่องสุมกำลังผู้คน คิดขบถต่อบ้านเมือง และนำท่านไปจำไว้ที่ลำพูนและวัดศรีดอนไชย เชียงใหม่ จากนั้นจึงได้ส่งตัวท่านไปไต่สวนที่กรุงเทพ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ตั้งกรรมการชำระคดีครูบาศรีวิชัย ผลปรากฏว่าท่านเป็นผู้บริสุทธิ์ไม่มีความผิด
วันที่ 22 มีนาคม 2481 ขณะที่อายุได้ 60 ปีเศษ ครูบาศรีวิชัยได้ถึงแก่กาลมรณภาพที่วัดบ้านปาง อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน มีพิธีพระราชทานเพลิงศพที่วัดจามเทวี เมื่อวันที่ 21 มีนาคม 2489 ตามแบบประเพณีล้านนาไทย
ครูบาศรีวิชัย จึงนับเป็นแบบอย่างของพระพัฒนาที่สร้างคุณูปการต่อจังหวัดเชียงใหม่และล้านนาไทยเป็นอย่างมาก แม้วันนี้ครูบาศรีวิชัย หรือ พระศีลธรรม จะมรณภาพมานานกว่า 60 ปี ทว่าชื่อเสียงของท่านยังคงอยู่ในศรัทธาของชาวเชียงใหม่และใกล้เคียงไม่เสื่อมคลาย
ในโอกาสครบรอบ 135 ปี ครูบาศรีวิชัย วันที่ 11 มิถุนายน 2556 ได้จัดให้มีงานสมโภชขึ้น ณ วัดจามเทวี อ.เมือง จ.ลำพูน ทั้งนี้เนื่องจากความสำคัญของวัดจามเทวี ซึ่งถือเป็นวัดสุดท้ายที่ครูบาเจ้าฯได้มาบูรณะก่อสร้าง อีกทั้งวัดจามเทวียังเป็นสถานที่ 1 ใน 6 แห่งที่มีกู่บรรจุอัฐิของครูบารวมทั้งยังเป็นสถานที่พระราชทานเพลิงศพของครูบาเจ้าศรีวิชัยอีกด้วย ดังนั้นคุณค่าความสำคัญของวัดจามเทวี อันเป็นสถานที่จัดงานจึงมีความศักดิ์สิทธิ์และฝังอยู่ในใจของศรัทธาชาวลำพูน ยากจะหาสถานที่ใดเสมือน
ภายในงานดังกล่าวมีการจัดนิทรรศการผลงานและอัตถชีวประวัติของท่าน ในช่วงเช้ามีการทำบุญตักบาตรเพื่อรำลึกถึงครูบาเจ้าศรีวิชัย ซึ่งชาวบ้านชุมชนจามเทวีได้ถือปฏิบัติสืบต่อมาเป็นประจำทุกปี และยังมีนิทรรศการประวัติผลงาน หนังสือ สิ่งของที่เกี่ยวข้องกับครูบาศรีวิชัย รวมถึงหนังสือหมายเหตุครูบาฯ รวบรวมภาพเก่าของครูบาศรีวิชัยจากสถานที่ต่าง ๆ ซึ่งหาชมได้ยาก มีจำนวนจำกัดเฉพาะในงานนี้งานเดียวเท่านั้น
หนังสือหมายเหตุครูบาศรีวิชัย ได้จัดพิมพ์เพื่อเผยแพร่ประวัติและผลงานของท่าน รวบรวมเป็นภาพเก่าโบราณหายากซึ่งได้เก็บรวบรวมจากสถานที่ ๆ ครูบาศรีวิชัยได้ไปบูรณะวัดต่าง ๆ ทั่วภาคเหนือ โดยนายนเรนทร์ ปัญญาภู นักจดหมายเหตุท้องถิ่นเป็นผู้รวบรวมต่อเนื่องกว่า 3 ปี จึงนับว่าหนังสือหมายเหตุครูบาศรีวิชัยที่จัดเผยแพร่ในปีนี้มีความสมบูรณ์มากที่สุดก็ว่าได้ เพราะภาพบางภาพได้มาใหม่ยังไม่เคยพิมพ์เผยแพร่ที่ไหนมาก่อน
สำหรับท่านที่สนใจเข้าร่วมกิจกรรมและชมนิทรรศการของครูบาศรีวิชัย เข้าร่วมงานได้ในวันที่ 11 มิถุนายน 2556 ณ วัดจามเทวี อ.เมือง จ.ลำพูน ตั้งแต่ 9.00 – 15.00 น.
จักรพงษ์ คำบุญเรือง
jakrapong@chiangmainews.co.th
http://www.chiangmainews.co.th/page/?p=187406
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|