ยิ่งศึกษายิ่งค้นพบข้อมูลใหม่ๆ ว่ายุคครูบาเจ้าศรีวิชัย วัดพระพุทธบาทสามยอด บนดอยสูงที่บ้านโฮ่ง ต.ป่าพลู นั้น เคยมีนามว่า “ดอยพระธาตุยอดทาน” มาก่อน เพราะเป็นชื่อที่ปรากฏในหนังสือ “ตำนานครูบาศรีวิชัยแบบพิสดาร” ปริวรรตโดยสถาบันวิจัยสังคมมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (รศ. ดร.สมหมาย เปรมจิตต์) เขียนร่วมสมัยตั้งแต่ครูบาฯยังมีชีวิตเมื่อปี ๒๔๗๒ 

กล่าวถึงเหตุการณ์ตอนที่ครูบาเจ้าศรีวิชัยถูกเจ้าคณะจังหวัดลำพูนเรียกตัวจากวัดบ้านปางให้ไปสอบสวนคดีต้องอธิกรณ์ครั้งที่ ๕ ในข้อหากบฏผีบุญ ปี ๒๔๖๓ ครั้งนั้นมีผู้ติดตามท่านมาจำนวนมากถึง ๑,๕๐๐ ชีวิต ทั้งพระภิกษุ สามเณร รวม ๓๐๐ รูป ที่เหลือคือคณะคฤหัสถ์ศรัทธา โดยครูบาเจ้าศรีวิชัยต้องนำพาคนหมู่มากเดินทางด้วยเท้าเปล่าจากวัดบ้านปาง อำเภอลี้ มายังวัดพระธาตุหริภุญชัยใช้เวลานานถึง ๕ คืน ๖ วัน ต้องนอนพักตามสถานที่ต่างๆ เป็นระยะๆ เริ่มจากคืนแรกพักที่วัดแห่งหนึ่งระบุว่า ตั้งอยู่ระหว่างวัดบ้านปางกับวัดบ้านโฮ่งหลวง บนภูเขาขนาดย่อม ตอนบนมีรอยพระพุทธบาท ปรึกษาหารือกับผู้รู้หลายท่านได้ข้อสรุปว่าปัจจุบันก็คือ “พระพุทธบาทสามยอด” นั่นเอง

แต่ในตำนานเขียนข้อความดังนี้
“มีศิษย์โยมผู้คนติดตามมาเป็นเทือกแถว ดังมดแลปลวกพาบริวารไหลออกจากรังและรูนั้นแล เดินมาตามระยะทาง ลำดับมาเถิงตีนดอยแห่ง(ห)นึ่ง ชื่อ "ดอยพระธาตุยอดทาน" ก็พักนอนที่นั้นนึ่งราตรี ครั้นรุ่งขึ้นมาแล้ว ก็พร้อมกันได้หาเครื่องไทยทานและดอกไม้ธูปเทียน พากันไปสักการบูชาพระพุทธบาท แล้วพากันลงมาเดินตามระยะทางมาเถิงวัดบ้านโฮ่งหลวง” 

คืนที่ ๒ ระบุว่าพักที่วัดบ้านโฮ่งหลวง คืนที่ ๓ วัดป่าตาล คืนที่ ๔ วัดต้นโชค (บริเวณเหมืองจี้) คืนที่ ๕ วัดสันต้นธง

แสดงโฆษณา

---