พระแสงราชศัสตราเป็นสัญลักษณ์หรือเครื่องหมายแทนพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ในสมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์
เมื่อที่พระมหากษัตริย์ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานพระแสงราชศัสตรา ให้แก่ผู้หนึ่งผู้ใดมีความหมายว่าพระองค์มีพระราชประสงค์ให้บุคคลผู้นั้นมีอำนาจราชสิทธิ์เด็ดขาดในการปฏิบัติราชกิจแทนพระองค์บุคคลผู้ที่ได้รับพระราชทานพระแสงราชศัสตราจึงเปรียบเสมือนเป็นผู้แทนพระองค์ในการใช้อำนาจราชสิทธิ์ มีอำนาจเต็มในการออกคำสั่งได้ทุกเรื่องสามารถตัดสินพิพากษาลงโทษผู้กระทำความผิดถึงขั้นสูงสุด คือสั่งประหารชีวิตโดยไม่ต้องกราบบังคมทูลให้ทรงทราบก่อน

โดย " พระแสงขรรค์จามเทวี ศรีหริภัญชัย พุทไธสวรรค์ อนันตภพ นพรัตน์สะบัดชัย "  ได้พระราชทาน ในยุคสมัย ร.7  ในวันที่  26 มค.2469 
(จ.แพร่ 9 มค. และลำปาง 11 มค. เชียงราย 16 มค. เชียงใหม่ 23 มค.และลำพูน 26 มค. ในปีเดียวกันคือ พศ.2469 หลังจากนั้นไม่มีการพระราชทานแก่เมืองใดอีกเลย)

รัชกาลที่5 ได้พระราชทานพระแสงราชศัสตรานี้ 13 เมือง คือ 1.มณฑลกรุงเก่า 2.เมืองอ่างทอง 3.เมืองสิงห์บุรี 4.เมืองชัยนาท 5. เมืองอุทัยธานี 6.มณฑลนครสวรรค์ 7.เมืองพิจิตร 8.มณฑลพิษณุโลก 9.เมืองพิชัย 10.เมืองกำแพงเพชร 11.เมืองตราด 12.มณฑลจันทบุรี 13.มณฑลปราจีนบุรี

ในสมัยรัชกาลที่6 ได้พระราชทานอีก 13 เมือง คือ 1.มณฑลราชบุรี 2. เมืองเพชรบุรี 3.เมืองประจวบคีรีขันธ์ 4.มณฑลปัตตานี 5.เมืองสายบุรี 6.เมืองนราธิวาส 7.มณฑลนครศรีธรรมราช 8.เมืองตรัง 9.เมืองนครศรีธรรมราช 10.มณฑลชุมพร 11.เมืองระนอง 12.มณฑลภูเก็ต 13.มณฑลนครชัยศรี

Copy Link : ท่านสามารถ copy ลิงค์ของข่าวนี้เพื่อเผยแพร่ต่อได้
		VV กดถูกใจกระทู้นี้ VV