(1) "ผมไม่นึก ไม่ฝันว่า เรามีรัฐ ที่ได้ทำร้ายประชาชนถึงขั้นเสียชีวิต บาดเจ็บสาหัส"

(2) "แล้วเรายังมีรัฐ ที่พยายามยัดเยียดความผิดกลับไปให้ประชาชนอีก
เป็นพฤติกรรมที่รับไม่ได้ครับ"

(3) "บัดนี้เขาได้สูญเสียไปแล้ว นายกฯ ไปยัดเยียดข้อหาใส่เขาอีก
พฤติกรรมอย่างนี้ไม่มีทางนำพามาซึ่งความสมานฉันท์ความปรองดอง"

(4) "มันมีการทำร้ายประชาชน มีการยิงอาวุธใส่ประชาชน
ไม่ได้เป็นไปตามที่ได้แถลงก่อนหน้านี้ว่าเป็นการใช้แก๊สน้ำตาเท่านั้น"

(5) "ประชาชนไทยนั้นไม่ใช่ประชาชนที่รุนแรงครับ
แต่เป็นผู้ถูกกระทำจากความรุนแรงของภาครัฐ"

(6) "เป็นคนหรือเปล่า กระทำกับบุคคลถึงขั้นเสียชีวิต
แล้วยังยัดเยียดปรักปรำใส่ร้ายเขาอีกว่า เขาพกอาวุธ"

(7) "เราเป็นผู้แทนปวงชนชาวไทย ทำในสิ่งที่เราพอจะทำได้
ถ้าการทิ้งตำแหน่งนั้นทำให้บ้านเมืองสงบ
แก้ไขปัญหาได้ เราทำทันที"

(8) "ผมสนใจว่าต้องมีคนรับผิดชอบก
ต่อการสูญเสียที่เกิดขึ้นกับประชาชนครับ"

(9) "ถ้ายุบสภา คืนอำนาจ
ให้กับประชาชน ผมก็ไม่ว่านะครับ
ก็ดีกว่ารัฐบาลอยู่อย่างนี้แล้วรัฐบาลพังไปเรื่อยๆ"

(10) "การเมืองในวิถีทางประชาธิปไตย ไม่มีที่ไหนในโลกที่ประชาชน ถูกทำร้ายจากภาครัฐแล้ว รัฐบาลที่มาจากประชาชน
ไม่แสดงความรับผิดชอบ"

นายอภิสิทธ์พูดไว้ในฐานะหัวหน้าพรรคฝ่ายค้าน
วันที่ 9 ตุลาคม 2551 ในวันอภิปรายไม่ไว้วางใจรัฐบาลของนายกสมชาย วงศ์สวัสด์
(ที่มา มติชน สุดสัปดาห์ 21-27 พค 2553)

ถ้าเอาประโยคทั้งหมดในปี 51 สมัยเป็นฝ่ายค้านมาใช้กับช่วงปี 19 พค ปี 53 เมื่อตัวเองเป็นรัฐบาลก็คงไม่มีเหตุการณ์นองเลือด 91 ศพบาดเจ็บ 2 พันกว่า และเมื่อมีคนถามถึงสิ่งที่นายอภิสิทธิเคยพูดไว้ นายอภิสิทธิกลับตอบว่า "บริบทมันเปลี่ยนไป" ก็ว่ากันง่ายว่า "ตอแหล" นั่นแหละ