| • ทรมานกับการเกิดเป็นคนที่รักเพศเดียวกัน |
|
โพสต์โดย กรรมกรข่าว , วันที่ 07 พ.ย. 50 เวลา 11:47:50 IP: Hide ip |
กด like เพื่อติดตามข่าวสารดีๆ
จาก cmprice.com
VVVVVV
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
© เนื้อหาข่าว/กระทู้
การที่คนเราเกิดมาผิดเพศมันช่างทรมานเหลือเกิน เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่ถูกสังคมเรียกว่า “เลสเบี้ยน” ชีวิตเราตั้งแต่เด็กได้มีโอกาสเรียนโรงเรียนหญิงล้วนมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยม ทำให้เราอยู่กับสังคมของผู้หญิงมาโดยตลอด ตอนราอยู่ ป.2 เราไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองว่าทำไมบางครั้งเรารู้สึกเหมือนแอบปลื้มครูผู้หญิงในโรงเรียน หลังจากนั้นก็เป็นมาเรื่อยๆ โดยที่ไม่เข้าใจความรู้สึกตัวเองด้วยความที่ยังเป็นเด็กอยู่ พออยู่มัธยมก็เริ่มแอบชอบรุ่นพี่ในโรงเรียน คราวนี้เริ่มเข้าใจว่ามันเป็นความรู้สึกที่เรียกว่ารัก แต่ก็ยังไม่คิดว่าตัวเองเป็นเลสเบี้ยน ตอนนั้นยังไม่รู้จักศัพท์คำนี้ซะด้วยซ้ำ โตมาอยู่มหาลัยเคยแอบปลื้มเพื่อนสนิทตัวเอง ช่วงเวลาที่ผ่านมาเรามั่นใจตัวเองมาตลอดว่ามันเป็นแค่ความรู้สึกของการที่เราปลื้มผู้หญิงด้วยกันแบบที่ไม่ใช่เลสเบี้ยน เราได้แต่คิดว่าวันนึงเราจะหาย ที่เรามั่นใจอย่างนั้นเพราะเราไม่เคยมีความรู้สึกว่าเราอยากมีอะไรกับผู้หญิง เราแค่ปลื้ม เราแค่รู้สึกอยากกอดเค้า ดูแลเค้า เท่านั้น เราคิดมาตลอดว่าวันนึงเราจะแต่งงานและสร้างครอบครัวที่มีความสุขกับผู้ชาย ตัวเราเองก็มีผู้ชายมาจีบหลายคน แต่เราก็ไม่เคยตกหลุมรักใครสักคน เหมือนกับว่ายังไม่โดนสเป๊กเรา (จริงๆเราแอบตั้งสเป๊กผู้ชายไว้) ด้วยความรู้สึกแบบนี้ทำให้เราสับสนในตัวเองมากว่าสรุปแล้วเราเป็นเลสเบี้ยนรึเปล่า
จนกระทั่งเราได้เริ่มทำงานและรู้จักกับพี่ผู้หญิงคนนึง เค้าเป็นคนหน้าตาดี น่ารักมากทีเดียว การที่ต้องทำงานร่วมกับพี่เค้าบ่อยๆ ทำให้ตัวเราเริ่มหวั่นไหว เราพยายามบอกกับตัวเองว่าอย่าคิดไปในทางนั้นทีเดียว เพราะความรักแบบนี้มันไม่มีทางเป็นไปได้ แต่แล้วเราก็ห้ามความรู้สึกตัวเองไม่ได้ เราตกหลุมรักพี่เค้าอย่างจัง ไม่เหมือนกับคนอื่นๆที่เราเคยแอบปลื้มมาก่อน เราอาจจะโชคดีอยู่บ้างที่พี่เค้าก็ให้ความสนิทสนมกับเรามากเหมือนกัน มีหลายเหตุการณ์และคำพูดหรืออะไรหลายๆอย่างที่ทำให้เราไม่แน่ใจว่าพี่เค้าคิดกับเรายังไง คิดกับเราแบบน้องหรือแบบหญิงรักหญิง (พี่เค้าเคยอยู่โรงเรียนหญิงล้วนมาก่อน แล้วเค้าก็เคยมีผู้หญิงมาชอบเค้าหลายคนทำให้เราเข้าใจว่าพี่เค้าเข้าใจความรู้สึกแบบที่ผู้หญิงชอบกันเอง) แต่เราก็รู้ว่าพี่เค้าก็มีแฟนเป็นผู้ชาย เรารู้ว่าวันนึงถ้าพี่เค้าแต่งงานไปคนที่เสียใจก็ต้องเป็นเรา
เราสนิทกับพี่คนนี้มากๆ จนโดนคนที่ทำงานล้อเลียนว่าเรากับพี่เค้าเป็นประเภทชอบเล่นดนตรีไทย ที่บ้านเราก็สงสัย เรารู้สึกทรมานที่จะต้องปิดบังความรู้สึกนี้เอาไว้ในใจ ต้องปฏิเสธคนนอกว่าเราไม่ได้เป็นเลสเบี้ยน เราอายที่เราต้องเป็นแบบนี้ เราไม่กล้าบอกว่าเราคิดกับพี่เค้ายังไง เพราะเราไม่รู้ว่าจริงๆแล้วพี่เค้าคิดอะไรอยู่ในใจกันแน่ เรารู้สึกว่าบางทีการที่เราเก็บความรู้สึกบางอย่างไว้ในใจมันคงดีกว่าที่จะเปิดเผยมันออกไป แล้วต้องทำให้ความสัมพันธ์ของเรากับพี่จบลง ถ้าเลือกเกิดได้จริงๆ เราขอเกิดเป็นหญิงแท้หรือชายแท้ ดีกว่าที่ต้องเกิดเป็นคนรักเพศเดียวกัน มันช่างทรมานเหลือเกิน
-------------------
เอามาให้ร่วมแสดงความคิดเห็นกันจาก เอมไท ดอทคอม
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
ลิงก์ผู้สนับสนุน
|
|
|
|
แจ้งลบกระทู้นี้
อ่าน 6335 |
|
| แสดงความคิดเห็น |
โดย กรรมกรข่าว
IP: Hide ip
, วันที่ 07 พ.ย. 50
เวลา 11:47:50
|
